Wonderlijk, dat je zomaar gewillig achterover zakt voor iemand die je niet persoonlijk kent. Alleen omdat hij de intiemste ontboezemingen verpakt in liedjes, wil je met hem mee.
Ook al weet je dat, net als je wilt wegglijden op een bed van romantische pianoklanken, hij je opeens de oren kan wassen.
Nijland rekt nu eenmaal altijd de grenzen op van wat er mogelijk is binnen een liedje. Heel slinks en irritant eigenlijk, maar je wilt het, omdat hij er inmiddels een meester in is. Dus laat je gniffelend gek maken door zijn gloedvolle, nieuwe repertoire, zijn donkerbruine stem en het klapwieken van zijn vleugel.
Met ‘En de rest is onzin’ won Nijland de Poelifinario voor de beste kleinkunstvoorstelling van 2019.

Trouw over ‘En de rest is onzin’: “Dit soort liedjes doen je beseffen dat Theo Nijland tot de beste tekstschrijvers van Nederland behoort.”
NRC Handelsblad over ‘En de rest is onzin’: Nijlands gevoel voor drama en trefzekere teksten maken dat hij je regelmatig verleidt om mee te gaan in zijn nostalgie.”
Het Parool over ‘En de rest is onzin’: “Schitterende liedjes. (…) Hij mag er uitzien als een heer, zijn teksten spuwen vuur.”