Het is nacht en iedereen slaapt. Toch? O nee … Achter de gordijnen van een hoog flatgebouw branden de bedlampjes. Zonder dat ze het van elkaar weten, liggen alle bewoners wakker. Anton vraagt zich af of de laatste dodo wist dat hij de allerlaatste was. Een harig, zwart monster is bang voor het meisje dat elke nacht boven hem in bed kruipt. Meneer Vink is jarig. Hij wordt 107 en is zó blij dat hij er niet van kan slapen. En wie doet daar nou om 2 uur in de nacht de afwas? Theatergroep Fien heeft het in deze liedjesvoorstelling over piekeren en wakker liggen.

Muziek en liedteksten: Joep Conjaerts | tekst en spel: Susanne Roos en Joep Conjaerts | tekstadvies: Jaap Robben | regie: Agnes Bergmeijer | decor: Rogier Willems

De Volkskrant over ‘Een broer om in te bijten’ van Theatergroep Fien: “Prikkelende vragen die kinderlijk concreet en filosofisch tegelijk zijn. (…) Ze zetten op een aanstekelijke manier aan het denken.”