Ik vier het klein is een monoloog vol rake observaties over de genodigden en de verteller; pikzwart, geestig en hier en daar pijnlijk herkenbaar.

De welbekende verplichte familiegelegenheid – noem het een feestje. Een vrouw wordt ‘liefdevol’ toegesproken door haar broer, maar het verhaal zit volgens haar toch anders dan hij doet vermoeden. Met de stekelige herinneringen van de afgelopen zes maanden wordt de waarheid bij elkaar gesprokkeld. Toch? Over een honden-uitlaatservice met een handicap, de perfecte zus, een ingewikkelde relatie met seks en mannen, een overdosis supplementen-fetisjisme en hét leugentje om bestwil.

“Een vlotte, grappige en intieme vertelling, over hoe iemand verstrikt kan raken in een kluwen van leugens” (NPO Cultuur)

foto – Annemieke van der Togt